Pęcherzyca (Pemphigus) to przewlekła autoimmunologiczna choroba skóry. Choroba charakteryzuje się występowaniem pęcherzy w obrębie naskórka i błon śluzowych. Wyróżnia się dwa podstawowe typy pęcherzycy: zwykłą i liściastą. Choroba ujawnia się pomiędzy 30. a 60. rokiem życia, bardzo rzadko występuje u dzieci. pęcherzyca na stopach kobiety zdjęcie, objawy, symptomy jak wygląda, jakie są sposoby i metody diagnozy Pemfigoid leczenie, sposoby domowe. Obrazy galeria Pemfigoid choroba u kobiet mężczyzn dzieci niemowlaków seniorów pęcherzyca na stopach kobiety. Rodzaj Physalis obejmuje ponad 110 gatunków tej rośliny. Jednak większość z nich to gatunki dzikie, wśród nich niewiele jest odmian uprawnych - zaledwie 4. W naszym kraju najbardziej rozpowszechniona jest pęcherzyca warzywna lub meksykańska, truskawka i gluten, ale ta ostatnia uprawiana jest niezwykle rzadko. Vay Tiền Nhanh Chỉ Cần Cmnd Nợ Xấu. Zapalenie pęcherza u psa Zapalenia dolnych dróg moczowych, tzw. wyprowadzających, czyli pęcherza i cewki moczowej, są dość częstą dolegliwością nękająca naszych czworonożnych podopiecznych. Choroby pęcherza moczowego zazwyczaj przebiegają łącznie z zapaleniem cewki moczowej, ale nierzadko także obejmują swym zasięgiem moczowody czy miedniczki nerkowe. Stany zapalne wyprowadzających dróg moczowych można podzielić na podstawie czynnika wywołującego na: infekcyjne i jałowe, oraz według ich przebiegu na: zapalenia ostre i niepowikłane, ostre i powikłane przewlekłe i nawracające. Przyczyny chorobyZapalenie pęcherza u psa objawyDiagnostyka chorób pęcherza moczowegoBadanie ogólne moczuPosiew moczuBadania obrazowe (ultrasonografia, radiografia)Powikłania stanów zapalnych pęcherza moczowegoZapalenie pęcherza u psa leczenie Przyczyny choroby Przyczyną większości stanów zapalnych w obrębie dolnych dróg moczowych są bakterie. Zwykle do zakażenia dochodzi drogą wstępującą, czyli pochodzącą z: pochwy, napletka, prostaty, jelita grubego, odbytu, czy też skóry. Przerost i zapalenie prostaty są częstą przyczyną kłopotów z układem moczowym u dojrzałych i starszych psów. W wydzielinie z gruczołu krokowego znajdują się substancje o działaniu przeciwinfekcyjnym, które zanikają w trakcie zapalenia prostaty, co powoduje, że gruczoł staje się ogniskiem infekcji dla układu moczowego. Rzadziej do zakażenia dochodzi drogą zstępującą, czyli za pośrednictwem krwi lub limfy z innych narządów w organizmie (na przykład z zaniedbanej jamy ustnej z obecnym stanem zapalnym). Bakterie atakujące drogi moczowe należą najczęściej to tzw. uropatogennych, czyli mających możliwość przytwierdzania się do błony śluzowej dróg moczowych, wnikania w nią i jej uszkadzania. Do bakterii najczęściej wywołujących zakażenia dróg moczowych należą: Proteus spp., gronkowce, paciorkowce. Możliwe są także infekcje naturalnie występującymi bakteriami w organizmie, podczas obniżenia odporności organizmu, czy to ogólnej czy też miejscowej. Osłabienie odporności pełni dużą rolę w rozwoju infekcji wtórnych oraz istnieniu tendencji do nawrotów. Większą predyspozycją do zachorowania charakteryzują się starsze zwierzęta. Także znaczenie mają inne choroby sprzyjające rozwojowi zakażeń układu moczowego takie jak: cukrzyca, nadczynność kory nadnerczy, choroby macicy i prostaty, kamienie moczowe. Również zastój moczu czy to ostry (spowodowany nagłą niedrożnością dróg wyprowadzających), czy też przewlekły oraz niepełne opróżnianie pęcherza przy jego porażeniu (spowodowane zaburzeniami neurologicznymi, mogącymi wynikać na przykład z urazów kręgosłupa czy też choroby zwyrodnieniowej kręgosłupa) zwykle prowadzą do zakażeń dróg moczowych. Zapalenie pęcherza u psa objawy Czasami zapalenie dolnych dróg moczowych nie wywołuje poważnych objawów i może zostać przeoczone przez opiekuna zwierzęcia. Również może zdarzyć się, że opiekun psa bagatelizuje częstsze oddawanie moczu czy popuszczanie, lub też objawy tłumaczy podeszłym wiekiem lub zaburzeniami w zachowaniu psa. Zwykle jednak zapaleniu dróg moczowych towarzyszą mniej lub bardziej nasilone objawy. Dość charakterystycznymi objawami towarzyszącymi chorobom dolnych dróg moczowych są zaburzenia w oddawaniu moczu. Może to być: częstomocz, bolesne oddawanie moczu, kropelkowanie, zaburzenia w kontroli nad oddawaniem moczu, krwiomocz. Zwierzę może interesować się okolicą ujścia cewki moczowej, na przykład wylizywać ją. W poważnych, ostrych przypadkach dochodzi do rozwoju zaburzeń ogólnych: pies może być osowiały, może mieć osłabiony apetyt, pojawia się gorączka, mogą dołączyć się wymioty i bolesność w okolicy jamy brzusznej. Diagnostyka chorób pęcherza moczowego Badanie moczu u psa Choroby dotyczące układu moczowo-płciowego mają zbliżone do siebie objawy i często bez dodatkowej diagnostyki, tylko na podstawie objawów i wyników badania klinicznego, trudno jest jednoznacznie i trafnie postawić rozpoznanie. Nietrzymanie moczu może wynikać zarówno z zapalenia pęcherza jak i posterylizacyjnego nietrzymania moczu czy też zaburzeń neurologicznych. Przyczyną krwiomoczu, ropomoczu i zapalenia pęcherza może być: infekcja, choroby prostaty, macicy, pochwy, zmiany rozrostowe w obrębie pęcherza, kamienie moczowe, zapalenie worka napletkowego, urazy dróg wyprowadzających mocz, ciała obce, objawy uboczne podawanych leków. Tak więc w przypadku podejrzenia choroby dróg moczowych niezbędne są dodatkowe badania, a na początek wykonanie badania ogólnego moczu. W poważniejszych przypadkach, w sytuacjach niejednoznacznych, u zwierząt z objawami ogólnymi, zatrzymaniem oddawania moczu, przy przewlekłych lub nawracających zapaleniach zwykle należy poszerzyć diagnostykę o: posiew moczu, badania krwi, badania obrazowe (radiologia, ultrasonografia). Badanie ogólne moczu Mocz nawet „na oko” dla opiekuna psa może być widocznie nieprawidłowy, dlatego często opiekunowie przychodzą do lekarza, zobaczywszy coś niepokojącego. Mocz często jest mętny, czerwonawy czy nawet brunatny, może bardzo brzydko pachnieć. Próbkę należy pobrać do czystego pojemniczka, najlepiej przeznaczonego do tego celu, starając się odrzucić pierwsze porcje moczu, a wyłapać środkowy strumień. Pierwszy strumień moczu jest zanieczyszczony krwią, bakteriami i innymi komórkami pochodzącymi z cewki moczowej, pochwy czy prostaty. W wynikach z laboratorium przy zapaleniu układu moczowego może być obecny: ropomocz, bakteriomocz, białkomocz, obecność krwi, obfity osad aktywny, czasami znajdują się kryształy. Odczyn moczu niejednokrotnie przechodzi w obojętny, a nawet zasadowy. Co ważne, nie zawsze złe wyniki moczu (bakteriomocz, ropomocz, krew w moczu) korelują z objawami u psa ze strony dróg moczowych, i odwrotnie – nie każdemu zapaleniu dróg moczowych towarzyszy poważny ropomocz czy hematuria, pomimo obecnych objawów i choroby. Posiew moczu Przy nawracających, przewlekłych czy też ciężkich ropnych, krwotocznych zapaleniach zaleca się wykonanie posiewu moczu. Rekomendowaną drogą pobrania próbki jest nakłucie pęcherza, ponieważ wówczas mocz nie zawiera zanieczyszczeń z cewki moczowej oraz zewnętrznych narządów moczowo – płciowych. Jeśli jest to niemożliwe lekarz weterynarii wykona w jałowy sposób cewnikowanie pacjenta. Ostateczną metodą, niestety możliwe są wówczas wyniki zafałszowane, jest pobranie próbki od zwierzęcia oddającego mocz. Warto jest wcześniej kilka razy przepłukać srom czy worek napletkowy roztworem odkażającym. Należy pobierać mocz poranny, środkową porcję strumienia do jałowego pojemniczka, a następnie niezwłocznie dostarczyć próbkę do laboratorium lub lecznicy weterynaryjnej. Badania obrazowe (ultrasonografia, radiografia) Mogą one dostarczyć informacji o: ewentualnej obecności wad rozwojowych, rozrostów nowotworowych, istnieniu nacieków zapalnych, obecności w moczu osadu mogącego być skrzepami czy też kryształami lub kamieniami moczowymi. W badaniu ultrasonograficznym oceniana jest ściana pęcherza moczowego, jej grubość oraz prawidłowość budowy. Ponadto można wykluczyć zmiany chorobowe w obrębie prostaty oraz macicy, które mogą także być przyczyną zapalenia dróg moczowych. Obrazowane są także nerki i oceniana jest ich budowa. Badania obrazowe radiologiczne (rtg, tomografia) obrazują kamienie moczowe, ewentualne zmiany rozrostowe lub też mogą być zalecone w przypadku podejrzenia zaburzeń w oddawaniu moczu wynikających z chorób neurologicznych. Specyficzne testy na przykład oznaczenia hormonów w krwi, mogą zostać zalecone przez lekarza podejrzewającego choroby endokrynologiczne, mogące być przyczyną zaburzeń w obrębie układu moczowego. Również zalecenie konsultacji z kardiologiem i zmierzenia ciśnienia krwi mogą wynikać z możliwości wystąpienia nieprawidłowości w obrębie nerek i dróg moczowych, będących powikłaniem niewydolności krążenia. Powikłania stanów zapalnych pęcherza moczowego Powikłania czy też nawroty choroby przede wszystkim wynikają z zaniedbania w leczeniu i zbyt późnym udaniu się po poradę do lekarza weterynarii oraz nieprzestrzeganiu zaleceń, na przykład zbyt krótkim podawaniu leków. Z łagodnego zapalenia pęcherza może rozwinąć się poważna choroba nerek. Poważne powikłania bardzo ciężko się leczy i czasami może nie dojść do pełnego wyzdrowienia. Należy tu więc wymienić: refluks moczu z pęcherza do moczowodów i nerek, powodując zapalenie nerek, głębokie stany zapalne ściany pęcherza moczowego, a nawet jego martwicę, zaburzenia ogólne pojawiające się wraz z rozwojem mocznicy, porażenie pęcherza moczowego, wtórne do infekcji bakteryjnych, tworzenie się kryształów i kamieni struvitowych, rozedmowe zapalenie pęcherza moczowego. Dlatego też, aby uniknąć powikłań i szybko wyleczyć zwierzę, tak ważne jest szybkie przyprowadzenia psa do lekarza, postawienie diagnozy i wprowadzenie leczenia. Zapalenie pęcherza u psa leczenie Leczenie chorób układu moczowego Pamiętajmy, że zawsze jeśli objawy dotyczą układu moczowego należy wykonać badanie ogólne moczu. Nie jest to drogie czy skomplikowane badanie, a pozwala na uniknięcie błędów w leczeniu. Ciężar właściwy moczu, obecność białka, krwi, leukocytów, glukozy, ketonów, wałeczków, ocena osadu moczu to bardzo ważne parametry pomagające postawić prawidłową diagnozę i wprowadzić odpowiednie leczenie. W niepowikłanych przypadkach zapalenia dolnych dróg moczowych zwykle wystarcza terapia odpowiednim antybiotykiem podawanym co najmniej przez 14 dni. W poważnych przypadkach należy leczyć choroby wikłające zapalenie pęcherza lub je wywołujące. Może to być na przykład karma o odpowiednim składzie zmieniająca odczyn moczu co ułatwia rozpuszczanie się kryształów. Można także stosować odpowiednio dobrane suplementy diety dla psa. Przy obecności kamieni moczowych, torbieli prostaty czy macicy może być niezbędne postępowanie operacyjne. Jeśli zaburzenia w obrębie dróg moczowych wynikają z chorób ogólnych, endokrynologicznych, neurologicznych, zakaźnych, bardzo ważne jest jest leczenie podstawowej przyczyny. Zawsze pod koniec terapii warto jest skontrolować stan dróg moczowych wykonując ponowne badanie ogólne moczu, a najlepiej także posiew moczu. Wyniki badania moczu są niezbędne do oceny przebiegu terapii, czy zastosowane leczenie przyniosło skutek i czy nie należy go przedłużyć lub też skorygować. Podsumowanie W przypadku nawrotów choroby, leczenie należy rozpoczynać od wykonania posiewu moczu. Zwykle rokowanie jest pomyślne i w większości niepowikłanych przypadków zapalenia pęcherza moczowego dochodzi do szybkiej poprawy, pod warunkiem zastosowania odpowiedniego czasu terapii. Autoagresja, nazywana także autoalergią, jest wynikiem reakcji obronnej organizmu, która skierowana jest przeciwko antygenom własnych komórek. W prostych słowach oznacza to, że organizm czworonoga uznaje własne komórki i tkanki za wroga i do ich niszczenia wykorzystuje swój układ odpornościowy. Skutkiem takiego zamieszania w organizmie są różne choroby. Zobacz również: Jak oduczyć psa brania jedzenia ze stołu? Jedną z takich chorób jest pęcherzyca liściasta. Jest to najczęstsza dolegliwość związana z autoalergią. Choroba ta ujawnia się zwykle w wieku od 3 do 5 lat. Objawia się ona pęcherzykowatymi wykwitami skórnymi wokół oczu, nosa i warg. Po jakimś czasie pęcherzyki te pękają i przybierają postać płaskich owrzodzeń. Pęcherzyca liściasta pojawia się najczęściej u psach rasy akita, doberman, jamnik, border collie, nowofundland i labrador. Jedną z odmian pęcherzycy liściastej jest pęcherzyca rumieniowata, która wywołuje symetryczne zmiany skórne na głowie i uszach, nasilające się latem. Bardzo często na tę odmianę pęcherzycy cierpią owczarki niemieckie i szkockie. Istnieje również pęcherzyca zwykła, która objawia się krostami, pęcherzami i nadżerkami w miejscach, gdzie skóra przechodzi w błonę śluzową. Objawy pojawiają się również w samych błonach śluzowych, czyli na nozdrzach, ustach czy powiekach. W niektórych przypadkach może dochodzić do zapalenia i utraty pazurów. Niestety jest to nieuleczalna postać pęcherzycy. Jej odmianą jest pęcherzyca bujająca, z charakterystycznymi brodawkowatymi zmianami przekształcającymi się w strupki - najczęściej na uszach, czasem na tułowiu. Zobacz również: Pies nie chce przebywać z rodzicami - co robić? Dlaczego pies często sika? Czy jest przy tym osowiały i niechętnie podchodzi do miski? Wszelkie zaburzenia czynności fizjologicznych u czworonogów należy uważnie obserwować i w przypadku niepokojących objawów zasięgnąć porady lekarza weterynarii. Zbyt częste oddawanie moczu przez psa jest jedną z tych sytuacji, w której trzeba działać szybko, aby problem nie rozszerzył się i nie spowodował poważniejszych komplikacji zdrowotnych u naszego pupila. Kamienie w układzie moczowym, zapalenie cewki moczowej u psa, problemy z utrzymaniem moczu czy zapalenie pęcherza – to może się przydarzyć każdemu czworonogowi. Dlaczego tak jest i jak leczyć psa? Przeczytaj nasz artykuł by się dowiedzieć! Ranking najlepszych karm dla psa – sprawdź już teraz! Zobacz ranking Szczenięce zwyczajeIle spacerów potrzebuje dorosły pies?Niepokojąca częstotliwość oddawania moczuUkład moczowy i jego dolegliwościProstata, czyli psi problemZapalenie pęcherza u psaLeki i odpowiednia dietaSkłonności do chorób układu moczowegoNaturalna odporność organizmu Szczenięce zwyczaje Kiedy bardzo młody pies pojawia się w naszym domu, wszystkie zabiegi pielęgnacyjne i wychowawcze wymagają od opiekunów wielkiej cierpliwości. Poznajemy go na co dzień i uczymy właściwych zachowań. Jednym z najważniejszych kroków w początkowym etapie jest nauka czystości. Mały szczeniak dużo sika i większość poradników dotyczących psów zaleca wychodzenie z młodym czworonogiem co około dwie godziny. Obowiązkowo musimy to też robić po jedzeniu, piciu, zabawie oraz każdorazowym przebudzeniu. Szczeniaki oddają mocz od kilku do kilkunastu razy na dobę i nie jest to nic niepokojącego, gdyż ich niewielki pęcherz po prostu bardzo szybko się napełnia i wymaga opróżnienia. Brak umiejętności wstrzymywania moczu również wymaga dokładnej obserwacji zachowań szczeniaka. Wszyscy właściciele najmłodszych czworonogów znają sytuacje alarmowe, w których trzeba reagować wręcz błyskawicznie, aby mokra plama nie pojawiła się na środku salonowego dywanu. Ile spacerów potrzebuje dorosły pies? Oczywiście mamy na myśli spacery dotyczące załatwiania potrzeb fizjologicznych. Jeśli chodzi o inne, to są one sprawą indywidualną dla każdego czworonoga, uzależnioną od jego temperamentu i wymagań. Mając jednak na uwadze te najważniejsze i nieuniknione potrzeby, musimy zapewnić dorosłemu psu każdego dnia co najmniej trzy wyjścia na zewnątrz. Na poranny, aktywizujący spacer warto poświęcić więcej czasu, minimum pół godziny, aby nasz pupil nie tylko spokojnie załatwił to, co trzeba, ale i nacieszył się obecnością opiekuna, zwłaszcza jeśli później pozostanie sam w domu przez kilka godzin. Popołudniowy spacer przeważnie służy najważniejszym potrzebom, a ten wieczorny głównie odprężeniu przed snem, więc nie powinien być zbyt zajmujący i pobudzający. Niepokojąca częstotliwość oddawania moczu Jak ocenić, czy zbyt częste oddawanie moczu u psa jest objawem chorobowym? Jako właściciele na pewno zauważymy te niepokojące zachowania, bowiem nasz pupil ma ustalone zwyczaje i gdy zaczyna je zmieniać, również i my stajemy się bardziej czujni. Chęć częstszego wychodzenia na zewnątrz i fakt, że pies ciągle sika, nie umknie nikomu, zwłaszcza jeśli pies przebywa stale z nami. Dorosłe czworonogi oddają mocz 3-5 razy dziennie. Jest to średnia statystyczna, którą oczywiście musimy dostosować do sytuacji ekstremalnych, jak choćby upały, treningi czy duża aktywność, kiedy nasz ulubieniec też więcej pije. W takich okolicznościach każdy pies dużo sika i nie będzie to niepokojące. Równie normalnym zachowaniem jest tak zwane obsikiwanie terenu, zwłaszcza jeśli jesteśmy z psem w nowych miejscach. Mijane podczas spaceru słupki, krzaczki czy kępki traw muszą być oznakowane, więc nasz pupil co chwilę będzie przystawał, aby to zrobić. Układ moczowy i jego dolegliwości Pęcherz moczowy, moczowody, gruczoł prostaty i cewka moczowa to poszczególne części dolnych dróg układu odpowiedzialnego za oddawanie moczu. Jeśli pies często sika, każdy lekarz z pewnością będzie sprawdzał, czy problem nie dotyczy któregoś z nich. Zapalenie pęcherza moczowego u psa często pojawia się w podeszłym wieku. Jeśli nie wiadomo, dlaczego pies posikuje, to z pewnością należy wziąć też pod uwagę ewentualne powikłania po zabiegach sterylizacji/kastracji czy wystąpienie cukrzycy, podczas której czworonogi odczuwając zwiększone pragnienie, piją znacznie więcej wody. Również niektóre leki, zwłaszcza sterydy podawane czworonogom z powodu różnych dolegliwości, mogą wywoływać skutki uboczne w rezultacie czego wystąpi częstomocz u psa. Problemy z moczowodami, cewką moczową i pęcherzem mogą być też skutkiem pojawienia się kamieni lub piasku w układzie moczowym. Prostata, czyli psi problem U suk w podeszłym wieku może dochodzić do częstszego oddawania moczu, a także posikiwania. U starszych psów natomiast mogą pojawić się powikłania związane z nadmiernie rozrastającym się gruczołem prostaty. Położony w jamie miedniczej gruczoł otacza cewkę moczową czworonoga. W przypadku infekcji, cyst czy zapaleń, mogą pojawić się nawracające problemy z układem moczowym, a nawet trudności w oddawaniu stolca. Częste i nawracające choroby układu moczowego u psa wymagają regularnych konsultacji z lekarzem weterynarii, który przeprowadzi podczas wizyt nie tylko oględziny, ale i szczegółowe badania laboratoryjne z krwi i moczu czy wykona USG. Jak wiadomo częstomocz u szczeniaka, nie jest bardzo niepokojący, jeśli dotyczy potrzeb wychodzenia średnio co dwie godziny. U dorosłego psa taki objaw może jednak wzbudzić obawy właściciela. Do częstych przyczyn problemów należy przeziębienie pęcherza u psa i pojawienie się w układzie moczowym bakterii chorobotwórczych. Większe predyspozycje przejawiają starsze czworonogi, ale należy wziąć pod uwagę te dolegliwości również w przypadku młodych psów, zwłaszcza przy spadku ogólnej odporności organizmu. Charakterystyczne objawy zapalenia pęcherza u psa to zazwyczaj częste sikanie i ból przy oddawaniu moczu, zaburzenia kontroli i utrzymania moczu czy kropelkowanie. W zaawansowanym stadium pojawia się także krwiomocz. W ostrych przypadkach czworonogi mogą zachowywać się apatycznie, mieć gorączkę i brak chęci do jedzenia. Leki i odpowiednia dieta W przypadku skłonności do chorób i często nawracających infekcji dróg moczowych, lekarze nie tylko zalecają odpowiednie środki farmakologiczne, ale i specjalną dietę dla naszych czworonogów. Kiedy pies dużo pije, szybciej pozbywa się też chorobotwórczych bakterii z organizmu. Warto zadbać o każdy szczegół kuracji, aby nasz pupil szybko wrócił do pełnego zdrowia. Producenci pokarmu dla psów oferują wysokiej jakości karmy weterynaryjne, sprzyjające leczeniu schorzeń układu moczowego. Starannie opracowane receptury karm są przygotowywane przez ekspertów i specjalistów w zakresie żywienia i leczenia czworonogów, a wykorzystane do nich produkty, działają wspomagająco na organizm. Podawanie karm weterynaryjnych przyspiesza także rozpuszczanie kryształków i kamieni struwitowych czy leczenie zapalenia pęcherza. Odpowiednio zbilansowany poziom minerałów w karmie wspiera też profilaktykę pojawiania się kamieni szczawianowo – wapniowych. Istotne jest, aby podawanie jakichkolwiek specjalistycznych karm weterynaryjnych było prowadzone pod opieką i stałą kontrolą lekarza weterynarii. Skłonności do chorób układu moczowego To, czy pies może mieć zapalenie pęcherza w dużej mierze zależy od jego predyspozycji, jak i stylu życia, który prowadzi. Z pewnością są na nie narażone bardziej, psy przebywające głównie w domu. Wrażliwe na zmiany temperatur, mogą często reagować infekcją i przeziębieniem. Zapalenie pęcherza u szczeniaka wynika natomiast często z faktu, iż jego słabo rozwinięty układ odpornościowy nie jest w stanie poradzić sobie z wszystkimi zagrożeniami otaczającymi małego czworonoga. Chory pęcherz u psa jest jednak problemem, z którym współczesna medycyna jest w stanie skutecznie pomóc. Ważne, aby nie przeoczyć niepokojących symptomów i odpowiednio wcześnie zdiagnozowaną infekcję, właściwie wyleczyć. Zapobiegając nawracającym zapaleniom, warto wprowadzić do diety czworonoga produkty, wpływające korzystnie zarówno na pracę układu moczowego, jak i systemu immunologicznego. Wzmocnienie naturalnej odporności psa zapobiega wielu innym problemom zdrowotnym, dlatego warto wiedzieć, co w tym pomoże. Naturalna odporność organizmu Infekcja dróg oddechowych czy przeziębiony pęcherz u psa mogą być wynikiem osłabionej odporności czworonoga. Bez względu na to, czy problemy ze zdrowiem mają podłoże bakteryjne, wirusowe czy grzybicze, warto dbać przez cały rok o to, aby układ immunologiczny właściwie radził sobie z atakującymi go mikroorganizmami. Odpowiednio stymulowany, zaoszczędzi nie tylko nieprzyjemnych i uciążliwych objawów chorobowych, ale i częstych wizyt u weterynarza oraz kosztownych leków. Polecane przez ekspertów środki wzmacniające odporność, można kupić niemal w każdym sklepie zoologicznym. Specjalnie opracowany zestaw mikro- i makroelementów oraz substancji immunostymulujących, pomoże nabrać odporności zarówno małym szczeniakom, jak i starszym pupilom. Dedykowane dla poszczególnych grup wiekowych, preparaty witaminowo – mineralne zapobiegają też niedoborom ważnych pierwiastków śladowych w organizmie zwierząt. Szczególnie narażone na obniżenie odporności są nie tylko młode zwierzęta oraz te w podeszłym wieku, ale i czworonogi po kuracjach antybiotykowych, zabiegach chirurgicznych czy też suki podczas ciąży i laktacji. Osłabienie odporność to pierwszy krok i otwarcie bramy dla mikroorganizmów, które atakując, mogą uderzyć w najsłabsze organy. Jeśli nasz pupil przejawia jakiekolwiek symptomy, wskazujące na choroby układu moczowego, sprawdźmy to i nie gniewajmy się, gdy nie będzie w stanie kontrolować wszystkich swoich potrzeb fizjologicznych. Oczywiście w przypadku małych szczeniaków problem, jak oduczyć psa sikania w domu polega na zupełnie czymś innym, aniżeli u dorosłego ulubieńca, który nagle zaczął kropelkować czy zostawiać plamy moczu w swoim legowisku. Każda z tych sytuacji wymaga odmiennego postępowania, lecz zawsze potrzebne jest nasze zaangażowanie, cierpliwość i konsekwencja w działaniu. Musimy stale dbać o swoich czworonożnych przyjaciół, bo jak wiadomo, oni nam całkowicie ufają i oczekują skutecznej pomocy w cierpieniu. Ranking najlepszych karm dla psa – sprawdź już teraz! Zobacz ranking

pęcherzyca u psa zdjęcia